Danube Delta naar Maramures | Rondreis Roemenië

In het derde deel van de rondreis door Roemenië reizen we van de Danube Delta naar Maramures. Iris deelt haar tips en ervaringen in dit gebied tijdens haar vakantie in dit mooie en onbekende land.

Beginnen bij het begin? In deel 1 deelt Iris haar ervaringen van Cluj Naar Brasov en in deel 2 gaat ze onder andere naar de Danube Delta. En lees ook over de rondreis door Roemenië!

Danube Delta naar Maramures: Gura Humorului

Opnieuw hobbelen we een paar uur door de prachtige Danube Delta, tot we weer terug zijn in de bewoonde wereld.

Onze volgende bestemming is Gura Humorului, middenin de regio Bucovina. De regio die bekend staat om de beschilderde kerken, kleurrijke huizen en tradities. Volgens velen is dit de meeste traditionele regio van Roemenië.

Halverwege de route ontdekken we een behoorlijk zachte achterband. We zoeken een tankstation op om de band wat extra lucht te geven, maar dit lijkt niet te helpen. Ojee: ik zie hier ons al uren staan, wachtend op hulp en dat terwijl we nog een lange rit te gaan hebben. Maar we hebben geluk, een vriendelijke man bij het tankstation schiet ons te hulp.

Hij ziet het probleem en stuurt ons een paar honderd meter terug, daar zit een bandenshop. De jongen van de bandenshop ziet het probleem, maar ook hij spreekt geen Engels. Hij haalt zonder enig overleg de band eraf. Binnen 10 minuten vindt hij het lek, schiet er een prop in en legt de band weer op de auto.

Wij kijken met enig twijfel naar wat hij doet. We hebben tenslotte geen idee wat het kost, maar we zijn ook erg blij me deze snelle hulp. Tijd om af te rekenen. Hij wijst naar een briefje op de muur met daarop 10 RON, omgerekend ongeveer € 2,10. Vol verbazing rekenen we af en veel sneller dan verwacht vervolgen we onze weg.

Gura Humorului

Onze nieuwe overnachtingsplek ligt in het plaatsje Gura Humorului. Het leukste van deze plek: we slapen de komende dagen in een traditioneel huisje. Dit huisje is geheel volgens traditie gedecoreerd en ingericht. Deze lange reisdag eindigen we met pizza’s op een terras in het dorp.

Een mooie plek om onze plannen voor de volgende dagen te maken en nog even te proosten op de snelle en vooral goedkope hulp bij de lekke band. We kunnen het nog steeds niet geloven: € 2,10 voor het repareren van de lekke band.

Transrarau

De volgende ochtend worden we wakker met grijs weer en regen, veel regen. Eerst maar lekker ontbijten dus. En dat is op dit plekje heel uitgebreid en lekker! Maar ook na het ontbijt regent het nog heel hard. Daarom stellen we onze plannen bij en gaan met de auto op pad. We maken een mooie rit door de bergen.

We volgen de Transrarau, een van de mooiste routes in dit gebied. Langs dorpjes met kleurrijk beschilderde huisjes. De weg loopt echt door een heel mooi gebied en bij helder weer heb je waarschijnlijk schitterende uitzichten. Maar door het regenachtige weer, hebben we geen weids uitzicht.

Wel zorgt de laaghangende bewolking voor een bijna sprookjesachtige sfeer. Waar de weg omhoog gewoon een redelijke tweebaansweg is, is de weg naar beneden op sommige plekken heel smal. Op veel plekken kan er slechts 1 auto tegelijk rijden. Even spannend dus, maar komen weer veilig beneden.

Beschilderde kerken

Een dag later is het weer gelukkig weer een beetje opgeklaard. Vandaag willen we een aantal van de beschilderde kerken bezoeken, de reden om naar deze regio af te reizen.

We beginnen met een wat minder bekende, het Patrauti klooster. We hebben geluk, wanneer we aankomen schijnt het zonnetje en we hebben het klooster bijna voor ons zelf. Indrukwekkend! De lichtgekleurde kerk is volledig beschilderd met kleine prentjes. Een deel is inmiddels bijna vervaagd, maar een ander deel is nog mooi in tact. Zelfs onze kleuter is onder de indruk van de mooi gekleurde kerk.

Na en kort bezoek rijden we door naar een van de bekendere kerken in de regio Sucavita. Deze staat in de steigers, dus hier valt niet veel te zien.

De laatste kerk die op ons lijstje staat is de Voronet Monastery, de bekendste kerk van de regio en hier is het een stuk drukker. Bij aankomst moet je even door een rij met toeristische marktkramen heen, maar de kerk zelf is absoluut een bezoek waard.

Tijdens ons bezoek is er een mis aan de gang, waardoor we de kerk niet van binnen kunnen bekijken. Maar de combinatie van de ondergaande zon, de traditionele muziek uit de kerk en de kleurrijk beschilderde kerk is heel bijzonder.

Ciocanesti

Gelukkig hebben we na deze dag nog een dag om deze mooie regio verder te verkennen. Opvallend in dit gebied zijn de vele mooie gekleurde en gedecoreerde huisjes. Als het aan mij ligt zouden we om de vijf minuten stoppen voor een foto. Daarom gaan we vandaag op bezoek in een van de mooiste dorpjes in dit gebied: Ciocanesti.

De huizen in dit dorp zijn gedecoreerd met dezelfde patronen als waarmee de beroemde (paas)eieren in deze regio beschilderd worden. Het schilderen van eieren is een eeuwenoude traditie hier. De inwoners van Ciocanesti hebben hun huizen met dezelfde patronen versierd en een groot gedeelte van de huizen in dit dorp staat op de monumentenlijst.

Wij bezoeken dit dorpje op zondagochtend, het moment dat veel inwoners in traditionele kleding naar de kerk gaan. Opnieuw hebben we het idee dat we terug in de tijd reizen, zeker als we regelmatig weer paard en wagen voorbij zien komen.

Stoomtrein

’s Middags stappen we in de stoomtrein voor een mooie rit. Onze kleuter is zo enthousiast over dit uitstapje, de hele weg zwaait ze enthousiast naar iedereen die langs de route even stil staat om de oude trein te bekijken. Het is een toeristische route, maar wel een hele leuke. Zeker met kinderen. En de route is ook mooi, door de groene heuvels en over het platteland.

Aan het einde van de rit volgt een korte stop, waar genoeg kraampjes staan om een snack en een drankje te kopen. En het geeft ons de gelegenheid om even op de foto te gaan met de enorme stoomtrein. Daarna gaat de trein via dezelfde weg terug naar het begin station. Wat een leuke afsluiting van onze dagen in Bucovina.

Regio Maramures

Na Bucovina rijden we door naar de regio Maramures. Waar Bucovina de meest traditionele regio is van het land, is Maramures de meest ongerepte regio van Roemenië. De weg van Gura Humorului naar het kleine dorpje Breb, waar ons nieuwe overnachtingsplekje wacht, gaat dwars door de bergen. Onderweg kunnen we genieten van hele mooie uitzichten.

Wanneer we de regio Maramures binnenrijden, verandert het landschap opnieuw. De bergen worden groene heuvels vol traditionele hooimijten, ronde en soms puntige hooibalen. Ook de huizen op het platteland hebben hier weer een andere uitstraling, gedecoreerd met veel minder details, maar ze zijn wel veelal van hout in vrolijke kleuren.

Extra opvallend: deze regio is nooit echt beïnvloed door het communisme, omdat het een beetje in een uithoek van het land ligt. Hier vind je dus nauwelijks van die kenmerkende grauwe betonflats.

En gingen we in de afgelopen weken soms al flink terug in de tijd, hier in de regio Maramures lijken we nog stukje verder terug in de tijd te gaan, want ambachten als spinnen en weven worden hier door (meestal) oudere dames nog volop beoefend.

Overnachten in het dorpje Breb

Via AirBnB hebben we een plekje gevonden op een kleine boerderij in het dorpje Breb, in de regio Maramures. De familie waar we overnachten leeft bijna volledig zelfvoorzienend en ‘oma’, zoals wij de vrouw des huizes als snel noemen, is bijna de hele dag in de weer met koken (en het huishouden). En vader en zoon onderhouden het vee en de moestuin en bouwen nog een verdieping op het huis. We hebben opnieuw een klein taalprobleempje, maar de hartelijkheid waarmee we ontvangen worden is zo oprecht, dat communiceren met handen en voeten prima is!

Na aankomst maken we eerst een korte wandeling door de het dorpje.
Breb is een klein, maar goed onderhouden dorpje, met smalle zandweggetjes die door het dorp kronkelen. Als je geluk hebt tref je bij de huizen een oma die wol aan het spinnen is of handgemaakte kleding voorziet van mooie borduursels.

Na de wandeling nodigt ‘opa’ van onze AirBnB ons uit voor een drankje op het terras en als de zon langzaam ondergaat serveert oma een heerlijke zelfgemaakte maaltijd, drie-gangen, met een zelfgebakken taart als toetje. Tijdens het diner raken we weer in gesprek met de andere gasten, een Roemeense familie met een dochter en een Frans stel, terwijl opa vrolijk zijn huisgestookte Palinca blijft inschenken. Dit soort avonden maken de reis door Roemenië echt bijzonder.

Houten kerken

De regio Maramures stond hoog op ons lijstje toen we deze reis uitstippelden. De eerste reden: de houten kerken. In bijna ieder dorpje vind je er een. Bij Barsana vind je een aantal heel goed bewaarde exemplaren, die nog altijd in gebruik zijn. Wanneer we daar de volgende ochtend aankomen is het er enorm druk. Even zijn we bang om in een toeristen kermis terecht te komen, maar niets blijkt minder waar.

Het is vandaag een orthodoxe feestdag en vanuit de hele regio zijn mensen in traditionele kleding afgereisd naar Barsana om een van de missen bij te wonen. Wat een mooi moment om deze plek te bezoeken. We voelen ons tussen alle mensen in kleurrijke kleding wel wat underdressed, maar het is een hele mooi ervaring.

Sapanta

Na de lunch stappen we weer in de auto, naar Sapanta, een klein plaatsje bijna op de grens met de Oekraïne. Hier ligt misschien wel het vrolijkste kerkhof ter wereld. Ergens voelt het wat vreemd om met zijn drieën ‘voor de lol’ een kerkhof te bezoeken. Maar de kleurrijke graven die ik op internet voorbij heb zien komen, maken ons nieuwsgierig.

Ooit begon een houtsnijkunstenaar met het versieren van houten kruizen voor de graven in een typische blauwe kleur. Naast de kleurrijke afbeeldingen die hij op de kruizen schilderde, schreef hij er ook een persoonlijke tekst op over de overledene. Een tekst met een knipoog en met een hoop humor. Deze traditie is eeuwenlang in stand gehouden en de verzameling kleurrijke kruizen zorgt voor een bijna vrolijk kerkhof.

Het is jammer dat we de teksten op de kruizen niet kunnen lezen, want we zien regelmatig een van de Roemeense bezoekers glimlachen bij het lezen van de teksten op de graven.

’s Avonds worden we door oma weer verwend met een heerlijke maaltijd, dit keer een stoofpot met lamsvlees, terwijl de kippen door de tuin scharrelen en de zon ondergaat.

Het leven op het platteland

De volgende ochtend willen we graag wat meer zien en ervaren van het leven op het platteland in Maramures. We gaan daarom op bezoek bij verschillende kleine dorpjes in de omgeving. Wanneer de dorpjes wandelend verkennen worden we een paar keer uitgenodigd door een lieve oude omaatjes. Zij laten ons vol trots hun huis zien, de huisgemaakte jam proeven of ze laten zien hoe ze bloesjes borduren.

Iedereen is hier zo gastvrij en ook echt oprecht gastvrij. Ze vinden het leuk om ons te laten zien hoe ze leven en zijn trots op de ambachtelijke producten die ze maken. En dat wij het leuk vinden om vervolgens een pot huisgemaakte jam te kopen, dat is bonus. Ook hier zou ik het liefst alle indrukken vastleggen met de camera, maar ik voel me toch een klein beetje bezwaard.

Tarnita meer

Na een paar heerlijke dagen in Maramures is het tijd om onze tas weer in te pakken en naar onze laatste bestemming in Roemenië te reizen. We eindigen onze roadtrip met een paar relaxte dagen in een knus houten huis aan het Tarnita meer, in de buurt van Cluj. Opnieuw een plek die ik gevonden heb via AirBnB.

Het huis ligt op de heuvel en met een paar trappen bereik je het meer. Het huis wordt beheerd door een leuke familie met tweee dochters die na aankomst gelijk met onze kleuter op avontuur willen. We leggen dus snel onze bagage in het huis, trekken onze zwemkleding aan en zoeken een plekje bij de aanlegsteiger van het meer. Klaar voor een middag spetteren en spelen bij het water.

Kyra gaat gelijk op pad met haar nieuwe vriendinnetjes, de meiden kunnen heerlijk hun gang gaan. Ons huis en het huis van de eigenaren liggen naast elkaar op een afgesloten terrein. Dus de meiden kunnen heerlijk rennen en spelen. Ze verstaan elkaar niet, maar spelen toch hetzelfde spel, leuk om te zien.

Roemenië met kinderen

En zo sluiten we met nog een aantal ontspannen dagen, met veel waterpret onze mooie reis door vrij onbekend Roemenië met gezin af. We waren onder andere in Cluj, Brasov, de Danube Delta en Maramures.

Wat een toffe bestemming is dit! Misschien niet een voor de hand liggende bestemming, maar juist daarom zo bijzonder. Op relatief korte afstand van Nederland stap je regelmatig een compleet andere wereld binnen. Een absolute aanrader dus!

Lees ook: eerder schreef Iris over een bezoek aan Boekarest met kinderen!